کهریزک: برونِ درونِ تهران

اگر کهریزک را در فرایند تولید و شدنش وارد کنیم و آن را در تلاقیِ تاریخِ شفاهی و اسنادی، از منظری تاریخچه‌ای ننگریم، بلکه با “چسب و قیچی” تکه‌هایی مطلوبِ ایدئولوژی‌های غالب را به هم بچسبانیم و روزنامه‌دیواری درست کنیم، اگر به جای تاریخچه به تاریخِ نیروها و چگونگی نسبت آنها بازگردیم تا تصویر کنونی کهریزک را آشکار کنیم، چه خواهیم دید؟ مسئله ما بازگشت به فرایندهای تولید کهریزک است که در کهریزک حاضرند اما ذیل ایدئولوژی‌های رایج رؤیت‌ناپذیر شده‌اند.
اگر این “عمق برآمده” را با منظری دیگرگون و از افقی مبتنی بر فرایند زایش و شدن بنگریم، چه خواهیم دید؟ کهریزک چگونه به چیزی که الان هست تبدیل شده است و چه نیروهایی کهریزک را به چیزی که هست تبدیل کرده‌اند؟