پاره‌های انسان‌شناسی آنارشیستی

آنارشیسم یک ایده است؛ ایده‌ای بسیار قدیمی. به علاوه، پروژه‌ای است که قصد دارد ایجاد نهادهای جامعه‌ای جدید را «درون پوستۀ جامعۀ کهن» آغاز کند تا ساختارهای سلطه را افشا، واژگون و تضعیف نماید؛ اما همواره در حین این کار، به نحوی دموکراتیک پیش می‌رود تا نشان دهد ساختارهای سلطه غیرضروری‌اند. به وضوح چنین پروژه‌ای به ابزارهای تحلیل و فهم فکری نیاز دارد. شاید آنارشیسم به نظریه‌ای والا یا یک نظریۀ عالی آنارشیستی واحد نیازی نداشته باشد؛ چراکه چنین چیزی با روح آن کاملاً در تضاد است، اما آنچه آنارشیسم بدان نیاز دارد، همان چیزی است که می‌توان آن را نظریۀ پست نامید: شیوه‌ای برای دست و پنجه نرم کردن با مسائل واقعی و بی‌واسطه که از پروژه‌ای تحول‌خواهانه نشئت می‌گیرند. علوم اجتماعی جریان غالب در واقع اینجا کمک چندانی به ما نمی‌کند، زیرا به طور معمول چنین چیزی در این نوع علم اجتماعی به مثابه «موضوعات مربوط به سیاست‌گذاری» طبقه‌بندی می‌شوند و هیچ آنارشیست باعزت‌نفسی کاری به کار آنها ندارد.